Dlaczego Rembrandt malował autoportrety
 

Życie, twórczość i losy dzieł 20 najwybitniejszych artystów europejskich opowiedziane tak, że zrozumie je i polubi nawet pięciolatek. To największa wartość książki Charlie Ayres „Od Giotta do Van Gogha”.

Ayres pisze nie tylko o tym, kim był dany artysta, gdzie i jak tworzył, ale świetnie też oddaje atmosferę jego pracowni, ducha czasów, w jakich żył.

"Z warsztatu Michała Anioła dobiega łoskot odłupywanego kamienia" - czytamy. Zasady prasy drukarskiej na której powiela się grafiki, poznajemy przyglądając się pracy Albrechta Durera. Czytając i oglądając książkę "Od Giotta do Van Gogha" dzieci są świadkami powstawania największych dzieł sztuki nowożytnej i współczesnej, mogą oglądać ich reprodukcje, poznawać twarze ich autorów na reprodukowanych tu portretach i autoportretach.

Autorka operuje językiem bardzo prostymi. O Leonardo da Vinci pisze "lubił eksperymenty. Żeby rozszyfrować zagadkę mechanizmu latania, podglądał ptaki i owady. Zaprojektował wiele urządzeń,budynków, rodzajów broni. Rozcinał nawet ludzkie ciała, a następnie rysował to, co zobaczył wewnątrz. Ciekawiło go wszystko i wszystko chciał zbadać".

Przy tej prostocie przekazu traktuje młodego czytelnika poważnie i po partnersku. Nie powstrzymuje się przed dzieleniem się z dziećmi prawdą o życiu: "ludzie możni i bogaci zamawiali obrazy przedstawiające sceny biblijne, by zademonstrować światu swoją pobożność (…). Szczycili się również tym co posiadali i pragnęli, by ich ziemie, pałace, ogrody i rodziny, drogocenne klejnoty i wspaniałe szaty zostały uwiecznione na obrazach". Potrafi przy tym wciągnąć dzieci w swoją opowieść, zaciekawić je sylwetką artysty. Opowiadając o Rembrandcie zdradza, że ten namalował mnóstwo obrazów przedstawiających samego siebie (autoportretów), by klienci przychodząc do jego pracowni mogli od razu porównać autora z jego dziełem i dokonać oceny.

"Czy wiesz że Leonardo da Vinci był wegetarianinem i najczęściej posługiwał się tylko lewą ręką?" - pyta pisząc o tym artyście. Albo, przy biografii Moneta: "Czy wiesz, że wyznał kiedyś, że tak bardzo kocha wodę iż po śmierci chciałby być pogrzebany pod boją na morzu?"

  Myślę, tę książkę brytyjska autorka mogła napisać tak ciekawie i przystępnie z trzech powodów: jest historykiem sztuki, dziennikarką i matką dwójki dzieci jednocześnie.