Ogórek pod szkłem

Jadźwingowie opisani

Ukazało się epitafium dziennikarstwa: wspomnienia Macieja Wierzyńskiego „Trzy połówki życia” ilustrują sens tej pracy anegdotą o Jadźwingach. Nie wiemy nic o żadnym Jadźwingu, ani nawet nie znamy imienia żadnego z ich wodzów: królestwo nieopisane na nic nie zdaje się jemu samemu ani innym.   

Na szczęście dziennikarstwo, choć coraz mniej istnieje, opisać się umie. A Wierzyński ma co: kierował w Warszawie prestiżowym tygodnikiem „Kultura” i pracował w telewizji, a potem w Stanach szefował rozgłośni polskiej „Głosu Ameryki”, nowojorskiemu „Nowemu Dziennikowi” i jeszcze Wolnej Europie; dziś – w wieku 81 lat - prowadzi przykuwający uwagę magazyn międzynarodowy w TVN24. Koi nasze ego jego przykład, że polskiego dziennikarstwa od amerykańskiego wcale nie dzieli(ł) ocean.

Pyszne anegdoty z godzenia artystów z aparatczykami pokazują, że jeśli do tej pracy zakłada(ło) się kamizelkę, to raczej ratunkową.

Dziennikarstwo to podobno jest wszystko, co dzisiaj jest bardziej interesujące niż jutro. Ale o dzisiejszym podziennikarstwie można powiedzieć, że jest mniej interesujące, niż było wczoraj.